انگشتانم را از هم باز می کنم

مانند همیشه خیره میشوم بشان

چشمانم خیسند

سر انگشتانم مشتاقند به طرف چشمانم

بروند

اما من آنها را سفت نگه داشتم

آخر آنها خونیند

برای همین به آنها خیره ام

آنها همیشه همین شکلند

و

حکم من خیرگی تا ابد به آنهاست

و

شرط خیرگی

خون

است!

ای کاش این شرط بود

مرگ!!!!!!!!!!!!!!!!!

زندگی دزدیدنی نیست

زندگی مال همست

هر که چیزی نداشته باشد

زندگی را دارد

من هم فقط زندگی را دارم

فقط فقط زندگی را

آن را از من نگیر

زندگی دزدیدنی نیست

آن را ندزد،ندزد تنها چیزم را

بگذار یک بار دیگر هم از خواب بیدار شوم

بگذار یکبار دیگر هم آه بکشم

فقط یک بار دیگر هم طمع غم را بچشم

خوش طمع نیست،ولی میشود در آن

بوی زندگی را احساس کرد!

بوی چیزی که شاید دیگر من نداشته باشم!

بگذار نفس بکشم،

نفس،نفس،

تنها یکی دیگر

نفس

حالا دیگر پایان کار من است ،

جلاد را صدا کنید ،

من حاضرم،

دلم تنگ می شود برای نفس هایم

اما مهم نیست،

همان طور که قبلا یاد گرفتم برای از دست رفته هایم ناراحت نباشم

یاد میگیرم برای زندگی از دست رفته ام ناراحت نباشم!

از من نپرس چرا هیچ کس را دوست ندارم

نپرس چرا قلبم سیاه است

نگو چرا نمی نوشم ز این سودا

نمی خندم با این جهان

نخواه بگویم چرا راضیم

به مرگش

به فنا و به آه

مگر همین دیروز نبود

که

دنیا مرا از خودش راند

می خواست

بکشتم

و حالا تو او را ببخش اما من هیچ گاه فراموش نمیکنم

من تورا فراموش خواهم کرد

او را فراموش خواهم کرد

خودم را فراموش خواهم کرد

اما این رنج

مرا از خودش اشباع کرده است

و

به سوی ابر اشباعی پیش میرود

مرا به آسمان بسپار شاید دیگر نبینمت

خداحافظ

بدرود ای دوست

بدرود

و

باز هم

بدرود!!!

روزی یک مرد ثروتمند،پسر بچه ی کوچکش را به یک ده برد تا به او نشان دهد چقدر مردم آنجا فقیر هستند.آن دو یک شبانه روز در یک خانه ی محقر روستایی به سر بردند.در راه بازگشت به خانه،مرد از پسرش پرسید:«نظرت در باره ی سفرمان چه بود»

-عالی بود پدر!

پدر پرسید:«آیا به زندگی آنها توجه کردی؟»

پسر پاسخ داد:«بله پدر»

-چه چیز از زندگی آنها یاد گرفتی

پسر پس از کمی اندیشیدن پاسخ داد:«ما در خانه یک سگ داریم وآنها چهارتا.ما در خانمان یک فواره داریم و آنها رودخانه ای بی نهایت دارند.ما در حیاطمان فانوس های تزینی را داریم و آنها ستارگان را.حیات ما به دیوار هایش محدود می شود ولی باغ آنها بی انتهاست!»

پس از شنیدن حرف های پسرک زبان مرد بند آمد و پسر اضافه کرد:«متشکرم پدر تو به من نشان دادی ما چقدر فقیریم!»

روزی از من پرسیدی ترا بیشتر دوست دارم یا زندگیم را ،من گفتم زندگیم را ،تو قهر کردی و رفتی،دیگر هم بر نگشتی؛اما نذاشتی بگویم تمام زندگیم تو هستی!

نترس وقتی سیبی را گاز زدی و دیدی درونش یک کرمه،بترس زمانی که سیبی را گاز زدی و دیدی توش یه کرم نصفس!

انسان ها عادت دارن همه ی احتیاجاتشان را از مغازه ها تهیه کنند،منتهی چون هیچ مغازه ای نیست که دوست بفروشد انسان ها مانده اند بی دوست!

فقط قدرت وجود داره و کسانی که از به دست آوردنش عاجزند!

اون چیزی که تنسان ها را می سازد تواناییهایشان نیست بلکه انتخواباتشونه!

تا هستم ندانی کیستم ،روزی سراغم آیی که نیستم!